اگر نور محیط کار کافی نباشد، می‌تواند موجب ضعف بینایی همراه با چشم درد شود.
در واقع زمانی که شما به مدت طولانی در نور کم کار می‌کنید، ابتدا خستگی چشم را به صورت واضح حس می‌کنید و کم‌کم این خستگی به قرمزی چشم، اشک ریزش، سردرد، گیجی و علامت‌های دیگر منجر می‌شود.
در بسیاری مواقع، کار کردن در محیط‌های بسته ی کم نور، سبب خستگی و تحریک‌پذیری فرد می‌شود.

 

نور طبیعی از نور مصنوعی بهتر است:

محققان معتقدند سرایت بیماری‌های تنفسی در محیط‌های کاری دارای نور مصنوعی یا نور ناکافی، به مراتب بیشتر است.
تعبیه پنجره‌هایی که به اندازه کافی نورگیر هستند، می‌تواند محیط کار را مطبوع و دلپذیر کند و بر کارایی افراد بی‌افزاید.
علاوه بر آن تحقیقات نشان می‌دهد نور لامپ نسبت به نور طبیعی خسته‌کننده‌تر است.

نور زیاد هم به چشم صدمه می‌زند:

منابع نور شدید مثل خورشید، لامپ‌های خیلی قوی، جوشکاری و لیزر نیز می‌توانند سبب آسیب به شبکیه ی چشم شوند.
البته چشم‌های ما در این موارد، با مکانیسم پلک زدن‌های مداوم، به دفاع و حفاظت از خود می‌پردازند، اما بسیاری موارد به خصوص نورهای شدید لیزر آسیب جدی به شبکیه وارد می‌کنند.
انجمن مهندسی روشنایی موسسه استاندارد آمریکا، بر حسب شدت خطر و سطح فعالیت حداقل ۱ تا ۵ فوت ‌کندل (واحد بین‌المللی روشنایی)‌ را توصیه کرده است.
نور کافی علاوه بر اینکه از احساس خستگی کارکنان جلوگیری می‌کند، باعث کاهش اشتباهات و بهتر شدن روحیه کارکنان و افزایش بازدهی آنان می‌شود.
یکی از عوارض مهم تابش مستقیم نور شدید به چشم، خیرگی است. در واقع هنگامی که منبع نور به طور مستقیم در میدان دید کارگر قرار می‌گیرد، یا نور از سطوح شفاف به چشم منعکس می‌شود، نوعی احساس ناراحتی و درد در چشم به وجود می‌آید که “خیرگی” نامیده می‌شود که سبب ترس از نور، اشک ریزش و کاهش بینایی می‌شود.
بنابراین برای حفظ سلامت چشم ها، انجام راحت‌تر و دقیق‌‌تر کارها و کاهش حوادث ناشی از کار لازم است موارد زیر در دستور اصلی کار کارفرمایان قرار بگیرند: